تهویه مناسب در مرغداری‌ها یکی از عوامل حیاتی در بهبود شرایط زندگی و سلامت مرغ‌ها است. مرغداری‌ها، به عنوان محیط‌های بسته و پرجمعیت، نیاز به یک سیستم تهویه مؤثر دارند تا هوای داخل فضاهای مختلف را تازه نگه داشته و شرایط بهداشتی و فیزیکی مطلوبی برای پرندگان فراهم کند. تهویه نه تنها به تنظیم دما و رطوبت در محیط کمک می‌کند، بلکه از تجمع گازهای مضر مانند آمونیاک و دی‌اکسیدکربن که می‌توانند به سلامت مرغ‌ها آسیب برسانند، جلوگیری می‌کند.

با توجه به تاثیرات مستقیم تهویه بر رشد و تولید مرغ‌ها، از جمله افزایش ضریب تبدیل غذایی، کاهش بیماری‌ها و بهبود کیفیت تخم‌مرغ یا گوشت، اهمیت این مسئله در مدیریت مرغداری‌ها غیرقابل انکار است.

اصول اولیه تهویه در مرغداری

تهویه در مرغداری‌ها فرآیندی است که به منظور بهبود کیفیت هوا، تنظیم دما، رطوبت و جلوگیری از تجمع گازهای مضر، هوای داخل مرغداری را به جریان می‌اندازد. این فرآیند باید به‌گونه‌ای طراحی و اجرا شود که محیطی سالم و بهینه برای رشد و تولید مرغ‌ها فراهم آورد. اصول اولیه تهویه در مرغداری‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

1. جریان هوا (Airflow): جریان هوای مناسب به معنای تأمین هوای تازه و خارج کردن هوای آلوده است. برای این منظور، لازم است که جریان هوا به‌طور یکنواخت و در تمامی بخش‌های مرغداری توزیع شود تا تمامی قسمت‌های سالن از هوای تازه بهره‌مند شوند. جریان هوای زیاد می‌تواند باعث استرس مرغ‌ها شود، بنابراین باید جریان هوا به‌طور کنترل‌شده تنظیم گردد.
2. کنترل دما: تهویه باید به‌گونه‌ای باشد که دمای داخل سالن را در محدوده مناسب برای رشد و راحتی مرغ‌ها حفظ کند. دمای زیاد یا کم می‌تواند تأثیر منفی بر تولید مرغ‌ها بگذارد. دما به عواملی مانند فصل، نوع مرغ‌ها و مرحله رشد آن‌ها بستگی دارد. تهویه مناسب به تنظیم دما در تمام فصول کمک می‌کند.
3. رطوبت مناسب: تهویه مؤثر باید رطوبت داخل سالن را در سطح مناسب نگه دارد. رطوبت زیاد می‌تواند به رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها کمک کرده و شرایط مناسبی برای ابتلا به بیماری‌ها ایجاد کند. از سوی دیگر، رطوبت کم نیز باعث خشکی هوا و مشکلات تنفسی برای مرغ‌ها می‌شود. تهویه باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که رطوبت را در حد مطلوب برای سلامتی مرغ‌ها حفظ کند.
4. کنترل گازها و آلودگی‌ها: یکی از وظایف اصلی تهویه، جلوگیری از تجمع گازهای مضر مانند آمونیاک (که از فضولات مرغ‌ها ناشی می‌شود) و دی‌اکسیدکربن است. این گازها می‌توانند باعث بروز مشکلات تنفسی و حتی مسمومیت در مرغ‌ها شوند. سیستم تهویه باید قادر به بیرون راندن این گازها از فضای مرغداری و وارد کردن هوای تازه باشد.
5. تهویه بهینه بر اساس اندازه سالن: طراحی سیستم تهویه باید متناسب با اندازه و نوع سالن مرغداری باشد. سالن‌های کوچک ممکن است به تهویه کمتری نیاز داشته باشند، در حالی که در سالن‌های بزرگ‌تر باید از سیستم‌های پیشرفته‌تری استفاده کرد تا هوای سالن به‌طور مؤثر و یکنواخت در تمام قسمت‌ها توزیع شود.
6. تهویه در فصول مختلف: تهویه باید متناسب با شرایط فصلی تنظیم شود. در فصل‌های گرم، تهویه باید قادر به خنک کردن سالن و در فصل‌های سرد باید به حفظ دمای مطلوب و جلوگیری از سرد شدن سالن کمک کند. در این زمینه، استفاده از سیستم‌های تهویه مکانیکی یا ترکیبی می‌تواند کارآمد باشد.
7. استفاده از تهویه طبیعی و مکانیکی: در برخی موارد، تهویه طبیعی (مانند پنجره‌ها، دریچه‌ها و شکاف‌ها) برای تأمین هوای تازه و خروج هوای آلوده کافی است، اما در بیشتر موارد، استفاده از تهویه مکانیکی (فن‌ها و سیستم‌های برقی) لازم است تا هوای سالن به‌طور مؤثر جریان یابد و شرایط مطلوب را فراهم کند.

در مجموع، رعایت اصول اولیه تهویه در مرغداری‌ها باعث بهبود کیفیت زندگی مرغ‌ها، افزایش تولید، کاهش بیماری‌ها و بهینه‌سازی استفاده از منابع انرژی می‌شود. طراحی و اجرای سیستم تهویه بر اساس این اصول می‌تواند به بهره‌وری بالا و کاهش هزینه‌های تولید کمک کند.

نیازهای تهویه در مرغداری‌ها

تهویه در مرغداری‌ها باید به‌گونه‌ای طراحی و اجرا شود که تمامی نیازهای فیزیکی و بهداشتی مرغ‌ها را تأمین کند. محیط مرغداری باید به شرایطی تبدیل شود که مرغ‌ها در آن احساس راحتی کرده و از نظر فیزیکی و روانی تحت تأثیر عوامل محیطی قرار نگیرند. از این‌رو، نیازهای مختلف تهویه در مرغداری‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

1. حفظ دما و جلوگیری از نوسانات شدید

یکی از مهم‌ترین نیازهای تهویه، حفظ دمای مناسب برای مرغ‌ها است. دمای داخل مرغداری باید متناسب با سن و نوع مرغ‌ها تنظیم شود. به‌طور کلی، دمای مطلوب برای مرغ‌های تخم‌گذار حدود ۱۸ تا ۲۴ درجه سلسیوس است. در صورت عدم تنظیم درست دما، مرغ‌ها با استرس حرارتی مواجه شده و این امر می‌تواند بر تولید تخم‌مرغ یا گوشت تأثیر منفی بگذارد. تهویه باید قادر به کاهش یا افزایش دما به‌طور مؤثر باشد، به‌ویژه در فصول گرم یا سرد.

2. کنترل رطوبت

رطوبت بالا می‌تواند باعث رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها شود که این موضوع می‌تواند به بیماری‌های تنفسی و گوارشی در مرغ‌ها منجر شود. از طرفی، رطوبت بسیار کم نیز می‌تواند باعث خشکی هوا و مشکلات تنفسی شود. به همین دلیل، تهویه باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که رطوبت داخل سالن در سطحی مطلوب (معمولاً بین ۵۰ تا ۷۰ درصد) حفظ شود.

3. جلوگیری از تجمع گازهای مضر

یکی از اهداف اصلی تهویه در مرغداری، کاهش میزان گازهای مضر مانند آمونیاک، دی‌اکسیدکربن و متان است. این گازها معمولاً از فضولات مرغ‌ها و مواد آلی داخل سالن تولید می‌شوند و می‌توانند برای سلامت مرغ‌ها و کارکنان خطرناک باشند. آمونیاک، به‌ویژه، می‌تواند باعث تحریک دستگاه تنفسی و چشم‌ها شود. تهویه باید به‌گونه‌ای باشد که این گازها را از محیط خارج کرده و هوای تازه و سالم به سالن وارد کند.

4. تأمین هوای تازه

هوای تازه و اکسیژن برای رشد سالم مرغ‌ها ضروری است. در صورتی که جریان هوای تازه به اندازه کافی تأمین نشود، کیفیت هوای داخل سالن کاهش یافته و مرغ‌ها ممکن است با مشکلات تنفسی مواجه شوند. تهویه باید بتواند هوای تازه را به‌طور یکنواخت به تمام نقاط سالن توزیع کرده و هوای آلوده را از آن خارج کند.

5. کنترل بو و گرد و غبار

تهویه مناسب می‌تواند به کنترل بوهای ناخوشایند داخل مرغداری کمک کند. تجمع بوها و گازهای حاصل از فضولات، به‌ویژه در فصول گرم، می‌تواند شرایط ناخوشایندی را برای مرغ‌ها و حتی کارکنان ایجاد کند. علاوه بر این، گرد و غبار موجود در هوا می‌تواند موجب بروز بیماری‌های تنفسی شود. سیستم تهویه باید قادر به کاهش گرد و غبار و بوهای مضر باشد.

6. تنظیم جریان هوا و تهویه یکنواخت

یکی دیگر از نیازهای اساسی تهویه در مرغداری، توزیع یکنواخت هوا در تمامی قسمت‌های سالن است. در صورتی که جریان هوا به‌طور نامناسب توزیع شود، مناطق مختلف سالن دچار نوسانات دما، رطوبت و کیفیت هوا خواهند شد که این می‌تواند به استرس مرغ‌ها منجر شود. تهویه باید به‌گونه‌ای طراحی شود که هوای تازه به تمامی قسمت‌های سالن برسد و هوای آلوده به‌طور مؤثر خارج شود.

7. تهویه در فصول مختلف

در فصول گرم، تهویه باید بتواند دمای بالا را کاهش دهد و در فصول سرد باید دمای داخل سالن را حفظ کند تا مرغ‌ها دچار سرمازدگی نشوند. این نیاز در شرایطی که از سیستم‌های تهویه مکانیکی استفاده می‌شود، بیشتر نمایان می‌شود و باید از سیستم‌های تهویه با قابلیت تنظیم دما و رطوبت استفاده کرد.

8. صرفه‌جویی در مصرف انرژی

یکی دیگر از نیازهای مهم در سیستم‌های تهویه مرغداری‌ها، صرفه‌جویی در مصرف انرژی است. تهویه باید به‌گونه‌ای طراحی و اجرا شود که کمترین مصرف انرژی را داشته باشد، به‌ویژه در سیستم‌های مکانیکی که مصرف برق بالا دارند. استفاده از سیستم‌های تهویه ترکیبی (طبیعی و مکانیکی) و بهره‌گیری از فن‌آوری‌های نوین می‌تواند در کاهش مصرف انرژی مؤثر باشد.

9. کنترل هوای داخلی بر اساس سن و مرحله رشد مرغ‌ها

نیاز تهویه ممکن است بسته به سن و مرحله رشد مرغ‌ها تغییر کند. برای مثال، جوجه‌ها به دمای بالاتر و جریان هوای ملایم‌تری نیاز دارند، در حالی که مرغ‌های بالغ ممکن است به تهویه قوی‌تر و جریان هوای سریع‌تر نیاز داشته باشند.

10. پایداری و سهولت در نگهداری سیستم تهویه

سیستم تهویه باید به‌گونه‌ای طراحی شود که تعمیر و نگهداری آن آسان باشد. سیستم‌های پیچیده و پرهزینه می‌توانند هزینه‌های اضافی برای مرغداری‌ها ایجاد کنند. بنابراین، انتخاب سیستم‌های تهویه با قابلیت تعمیر و نگهداری ساده و عمر طولانی می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و مشکلات در طولانی‌مدت کمک کند.

انواع سیستم‌های تهویه در مرغداری‌ها

تهویه در مرغداری‌ها می‌تواند به دو صورت اصلی طبیعی و مکانیکی انجام شود، یا ترکیبی از این دو استفاده شود. انتخاب نوع سیستم تهویه بستگی به اندازه مرغداری، شرایط محیطی، هزینه‌ها و نیازهای خاص آن دارد. در اینجا انواع سیستم‌های تهویه که معمولاً در مرغداری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند را بررسی می‌کنیم:

1. تهویه طبیعی (Natural Ventilation)

تهویه طبیعی به استفاده از جریان طبیعی هوا برای تبادل هوای داخل و خارج از سالن گفته می‌شود. این سیستم اغلب با استفاده از پنجره‌ها، دریچه‌ها و شکاف‌های موجود در دیوارها یا سقف‌های سالن مرغداری کار می‌کند. در این سیستم، هوای گرم و آلوده از طریق باز کردن پنجره‌ها یا دریچه‌ها از سالن خارج می‌شود و هوای تازه به‌طور طبیعی وارد می‌شود.

ویژگی‌ها و مزایا:

• هزینه پایین: سیستم تهویه طبیعی هزینه اولیه کمتری دارد، زیرا نیازی به تجهیزات پیچیده یا مصرف برق ندارد.
• بهره‌برداری از شرایط جوی: این سیستم از جریان باد و اختلاف فشار میان داخل و خارج سالن برای تهویه استفاده می‌کند.
• ساده و کم‌هزینه در نگهداری: نیازی به تعمیرات پیچیده ندارد و به راحتی قابل اجرا است.

معایب:

• کنترل محدود: در شرایط خاص مانند روزهای بدون باد یا زمانی که تفاوت دما کم باشد، تهویه طبیعی کارآمد نخواهد بود.
• محدودیت در شرایط آب و هوایی خاص: در مناطق با شرایط جوی نامناسب یا در فصول سرد و گرم، این سیستم ممکن است نتواند دما و رطوبت را به‌طور دقیق کنترل کند.

2. تهویه مکانیکی (Mechanical Ventilation)

سیستم تهویه مکانیکی از تجهیزات برقی مانند فن‌ها، هواکش‌ها و دستگاه‌های تهویه برای به جریان انداختن هوا استفاده می‌کند. این سیستم معمولاً در سالن‌های بزرگ یا مرغداری‌هایی که نیاز به کنترل دقیق‌تری از دما، رطوبت و جریان هوا دارند، استفاده می‌شود.

ویژگی‌ها و مزایا:

• کنترل دقیق: تهویه مکانیکی می‌تواند دما و رطوبت را به دقت تنظیم کند و به شرایط محیطی کنترل‌شده دست یابد.
• مناسب برای فضاهای بزرگ: این سیستم برای سالن‌های بزرگ و مرغداری‌هایی که تهویه طبیعی برای آن‌ها کافی نیست، بسیار مناسب است.
• قابلیت عملکرد در همه شرایط جوی: برخلاف تهویه طبیعی، تهویه مکانیکی می‌تواند حتی در شرایط بدون باد یا هوای گرم و سرد به خوبی عمل کند.

معایب:

• هزینه اولیه بالا: نصب و راه‌اندازی سیستم تهویه مکانیکی هزینه بیشتری نسبت به تهویه طبیعی دارد.
• مصرف انرژی: مصرف برق برای راه‌اندازی فن‌ها و سیستم‌های تهویه مکانیکی ممکن است هزینه‌های جاری مرغداری را افزایش دهد.
• نیاز به نگهداری: این سیستم‌ها نیاز به مراقبت و نگهداری منظم دارند تا از عملکرد مطلوب آن‌ها اطمینان حاصل شود.

3. تهویه ترکیبی (Hybrid Ventilation)

سیستم تهویه ترکیبی، ترکیبی از تهویه طبیعی و مکانیکی است. در این سیستم، از تهویه طبیعی برای استفاده از شرایط جوی و کاهش هزینه‌های انرژی استفاده می‌شود، اما در مواقعی که تهویه طبیعی کافی نیست (مثل روزهای خیلی گرم یا سرد) از فن‌ها یا سیستم‌های مکانیکی برای تقویت تهویه استفاده می‌شود.

ویژگی‌ها و مزایا:

• انعطاف‌پذیری بالا: سیستم ترکیبی می‌تواند بر اساس شرایط محیطی و نیاز مرغداری به‌طور خودکار تغییر کند.
• صرفه‌جویی در مصرف انرژی: در مواقعی که تهویه طبیعی کافی است، مصرف انرژی کاهش می‌یابد.
• کنترل بهتر: در مواقعی که نیاز به تهویه قوی‌تر است، سیستم‌های مکانیکی وارد عمل می‌شوند تا هوای داخل سالن به‌طور مؤثر تهویه شود.

معایب:

• هزینه اولیه بالا: نصب سیستم ترکیبی به‌طور کلی هزینه بالاتری دارد، زیرا هم تجهیزات طبیعی و هم مکانیکی باید به‌طور همزمان نصب شوند.
• نیاز به مدیریت و کنترل بیشتر: برای کارایی بهتر، سیستم ترکیبی نیاز به مدیریت و کنترل دقیق دارد تا بین دو روش طبیعی و مکانیکی به‌طور مؤثر تغییر حالت داده شود.

4. تهویه با استفاده از فن‌های محوری (Axial Fans Ventilation)

فن‌های محوری معمولاً برای ایجاد جریان هوای مناسب در سالن‌های بزرگ مرغداری استفاده می‌شوند. این فن‌ها هوا را از یک طرف سالن کشیده و به سمت دیگر سالن هدایت می‌کنند. این سیستم بیشتر برای تهویه به‌وسیله جابه‌جایی هوای گرم و آلوده به کار می‌رود.

ویژگی‌ها و مزایا:

• عملکرد مؤثر در سالن‌های بزرگ: فن‌های محوری برای تهویه سالن‌های بزرگ و فضاهایی که نیاز به جابه‌جایی هوای زیاد دارند، مناسب هستند.
• هزینه مناسب: نسبت به سایر سیستم‌های تهویه مکانیکی، این سیستم معمولاً هزینه کمتری دارد.

معایب:

• ناتوانی در تأمین جریان هوای یکنواخت: در برخی موارد، تهویه تنها در یک بخش از سالن مؤثر است و به توزیع یکنواخت هوا در تمام سالن کمک نمی‌کند.

5. تهویه با استفاده از فن‌های سانتریفیوژ (Centrifugal Fans Ventilation)

فن‌های سانتریفیوژ برای تولید جریان هوای قوی‌تر و یکنواخت‌تر در سالن‌های مرغداری استفاده می‌شوند. این فن‌ها معمولاً به‌صورت افقی نصب می‌شوند و می‌توانند حجم هوای زیادی را با فشار بالا به سالن وارد کنند.

ویژگی‌ها و مزایا:

• جریان هوای قوی: فن‌های سانتریفیوژ توانایی جابه‌جایی حجم زیادی از هوا با فشار بالا را دارند.
• توزیع یکنواخت هوا: این فن‌ها می‌توانند هوا را به‌طور یکنواخت در سراسر سالن توزیع کنند.

معایب:

• هزینه بالای نصب و نگهداری: این سیستم‌ها معمولاً هزینه‌های نصب و نگهداری بالاتری دارند.
• مصرف انرژی بالا: نسبت به فن‌های محوری، این فن‌ها انرژی بیشتری مصرف می‌کنند.

طراحی سیستم تهویه مرغداری

طراحی سیستم تهویه در مرغداری یکی از بخش‌های مهم و حیاتی در مدیریت مرغداری‌ها است. سیستم تهویه باید به گونه‌ای طراحی شود که شرایط مناسب برای رشد و تولید مرغ‌ها را فراهم کند. این طراحی باید با توجه به نیازهای خاص مرغ‌ها، ابعاد سالن، شرایط محیطی، نوع پرنده و ظرفیت مرغداری انجام گیرد. در اینجا به نکات کلیدی در طراحی سیستم تهویه مرغداری اشاره می‌کنیم.

1. محاسبه نیازهای تهویه

قبل از هر چیز، باید میزان تهویه مورد نیاز سالن مرغداری محاسبه شود. این محاسبات معمولاً بر اساس مساحت سالن و تعداد مرغ‌ها انجام می‌شود. مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در این محاسبات عبارتند از:

• تعداد مرغ‌ها (ظرفیت سالن): برای هر مرغ، مقدار مشخصی از هوا باید تأمین شود. این مقدار بسته به نوع مرغ و سن آن متفاوت است.
• ابعاد سالن: ابعاد طول، عرض و ارتفاع سالن به‌طور مستقیم بر میزان تهویه مؤثر سالن تأثیر می‌گذارد. سالن‌های بلندتر نیاز به سیستم تهویه قوی‌تری دارند تا هوا به‌طور یکنواخت در تمام بخش‌ها توزیع شود.
• شرایط محیطی: شرایط آب و هوایی منطقه و تفاوت دمای داخل و خارج سالن، نقش مهمی در طراحی سیستم تهویه ایفا می‌کند.
• نوع تهویه: انتخاب بین تهویه طبیعی، مکانیکی یا ترکیبی بر اساس نیازهای سالن و وضعیت آب و هوایی محل.

2. تعیین میزان جریان هوا

برای طراحی سیستم تهویه، یکی از عوامل اصلی میزان جریان هوای مورد نیاز است که باید از طریق محاسبات علمی یا جداول استاندارد محاسبه شود. به‌طور کلی، مقدار تهویه به این صورت محاسبه می‌شود:

• تهویه در مرغداری‌های گوشتی: معمولاً برای هر مرغ گوشتی به میزان ۲ تا ۳ متر مکعب هوا در ساعت نیاز است.
• تهویه در مرغداری‌های تخم‌گذار: برای هر مرغ تخم‌گذار به میزان ۱.۵ تا ۲ متر مکعب هوا در ساعت باید تأمین شود.
• تهویه در جوجه‌ها: برای جوجه‌ها، این مقدار ممکن است بیشتر باشد زیرا به هوای تازه‌تری برای رشد نیاز دارند.

3. انتخاب نوع سیستم تهویه

انتخاب سیستم تهویه مناسب بسته به شرایط مرغداری بسیار مهم است. در اینجا به بررسی انواع سیستم‌های تهویه و نحوه انتخاب مناسب‌ترین آن‌ها می‌پردازیم:

• تهویه طبیعی: در شرایطی که هوا به طور طبیعی از طریق پنجره‌ها و دریچه‌ها جریان می‌یابد، برای سالن‌های کوچک و متوسط می‌تواند کارآمد باشد. این سیستم نیاز به طراحی دقیق برای استفاده از جریان باد و تفاوت دما دارد.
• تهویه مکانیکی: در سالن‌های بزرگ یا در شرایطی که تهویه طبیعی کافی نباشد، سیستم تهویه مکانیکی (با استفاده از فن‌ها) به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شود. این سیستم‌ها می‌توانند جریان هوای دقیقی ایجاد کنند و دما و رطوبت سالن را کنترل کنند.
• تهویه ترکیبی: سیستم‌های تهویه ترکیبی می‌توانند از تهویه طبیعی در فصول مناسب و از تهویه مکانیکی در فصول دیگر یا شرایط بحرانی استفاده کنند. این سیستم‌ها به‌طور خودکار می‌توانند بهترین روش تهویه را انتخاب کنند.

4. انتخاب تجهیزات تهویه

انتخاب تجهیزات تهویه (فن‌ها، هواکش‌ها و دستگاه‌های برقی) باید بر اساس نیازهای سالن و ظرفیت آن انجام گیرد. برخی از تجهیزات تهویه شامل موارد زیر می‌شود:

• فن‌های محوری: برای تولید جریان هوای یکنواخت در سالن‌های بزرگ استفاده می‌شود. این فن‌ها معمولاً برای تهویه هوا از یک نقطه به نقطه دیگر استفاده می‌شوند.
• فن‌های سانتریفیوژ: این فن‌ها برای جابه‌جایی هوای با فشار بالا و در سالن‌های بزرگ‌تر استفاده می‌شوند. این فن‌ها می‌توانند هوای سرد و گرم را به‌طور مؤثر جابه‌جا کنند.
• دریچه‌ها و پنجره‌ها: استفاده از دریچه‌های مناسب برای تهویه طبیعی بسیار مهم است. این دریچه‌ها باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که در مواقع لزوم باز و بسته شوند.
• سیستم‌های رطوبت‌زدایی: در برخی سالن‌ها نیاز به سیستم‌های رطوبت‌زدایی برای کنترل رطوبت محیط است. این سیستم‌ها می‌توانند به کاهش رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها کمک کنند.

5. مکان‌یابی تجهیزات تهویه

• نحوه نصب فن‌ها: باید توجه داشت که فن‌ها باید در محل‌هایی نصب شوند که هوای تازه به تمام بخش‌های سالن برسد. به‌طور معمول، فن‌ها باید در دیوارها یا سقف سالن نصب شوند.
• توزیع یکنواخت هوا: باید مطمئن شویم که هوا به‌طور یکنواخت در تمام بخش‌های سالن پخش می‌شود. این امر از بروز نواحی با هوای ایستا و یا تجمع گازهای مضر جلوگیری می‌کند.
• کانال‌ها و لوله‌ها: در سیستم‌های تهویه مکانیکی، باید از کانال‌های هوای مناسب استفاده کرد تا جریان هوا به‌طور مؤثر در تمامی سالن توزیع شود.

6. کنترل دما و رطوبت

در طراحی سیستم تهویه، باید کنترل دما و رطوبت سالن مرغداری مدنظر قرار گیرد. این کار می‌تواند به‌وسیله استفاده از ترموستات‌ها و رطوبت‌سنج‌ها انجام شود. این دستگاه‌ها به‌طور خودکار دما و رطوبت سالن را کنترل کرده و به سیستم تهویه اطلاع می‌دهند تا تنظیمات لازم انجام شود.

7. توجه به مصرف انرژی

یکی از مسائل مهم در طراحی سیستم تهویه، کاهش مصرف انرژی است. در انتخاب تجهیزات باید به مصرف انرژی کم و کارایی بالا توجه شود. سیستم‌های تهویه مکانیکی و ترکیبی باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که بتوانند از منابع انرژی بهینه استفاده کنند.

8. تعمیر و نگهداری سیستم تهویه

طراحی سیستم تهویه باید به‌گونه‌ای باشد که امکان تعمیر و نگهداری آسان فراهم باشد. تجهیزات تهویه باید به‌طور دوره‌ای سرویس شوند و فیلترها، فن‌ها و دریچه‌ها باید تمیز و بررسی شوند.

9. شبیه‌سازی و آزمایش سیستم

قبل از نصب نهایی سیستم تهویه، توصیه می‌شود که شبیه‌سازی‌های لازم بر اساس شرایط خاص سالن انجام شود تا اطمینان حاصل شود که سیستم به درستی عمل خواهد کرد. پس از نصب، باید آزمایش‌های اولیه انجام شده و تأثیر سیستم بر شرایط محیطی ارزیابی شود.

برای خواندن بقیه مطالب به وبلاگ لوتوس فن مراجعه فرمایید.